TikToktoerisme: allemaal in dezelfde rij

Dit artikel stond op 5 augustus 2023 in FD Persoonlijk.

Sociale media krijgen steeds meer invloed op ons reisgedrag. Hoe komt dat, en hoe ziet dit nieuwe toerisme eruit?

Recente bezoekers van de Amsterdamse binnenstad zal het niet ontgaan zijn: lange rijen voor op het eerste gezicht redelijk onopvallende horecazaken. Jonge mensen in trendy kleding en met hun smartphone in de aanslag wachtend op hun kans om een patatje van Fabel Friet, een sandwich van Chun Café of een chocoladekoek van Van Stapele te bemachtigen.

Bij deze zaken is het zo druk geworden­, dat er nu heuse crowdmanagers zijn ingehuurd, die ervoor zorgen dat klanten de toegang tot andere portieken niet blokkeren of zomaar onder een fiets lopen. De gemeente is gevraagd prullenbakken te verplaatsen om ruimte te maken voor een rij. En dit allemaal voor lokale delicatessen die toeristen meestal binnen tien minuten achter de kiezen zullen hebben. Maar wel delicatessen die door miljoenen mensen op sociale media zijn gezien.

Lees “TikToktoerisme: allemaal in dezelfde rij” verder

Hondenliefde: ben jij de mama van Bertus?

Dit artikel stond op 27 mei 2023 in FD Persoonlijk.

‘Hè, verdorie’, zucht mijn vriend Rufus. ‘Ik ben Berts tandenborstel vergeten.’ Geërgerd gaat hij verzitten. We zijn net aangekomen bij het vakantiehuisje en drinken samen met mijn ouders in de laatste zonnestralen nog een glaasje.

‘Ach, kan gebeuren, joh’, sus ik terwijl ik naar een toastje met gorgonzola op de borrelplank reik. ‘Ik baal gewoon omdat we net in zo’n goede routine zaten’, moppert Rufus. Even is het stil aan tafel. Mijn ouders wisselen een betekenisvolle blik en barsten dan in lachen uit.

Lees “Hondenliefde: ben jij de mama van Bertus?” verder

Je bent jong en je werkt wat

Dit essay stond op 20 mei 2023 in FD Persoonlijk.

Twintigers en dertigers hebben het slechter dan hun ouders. Zij kijken daarom anders naar het werkende leven. Waarom zorgt dat soms voor frictie op de werkvloer? vraagt Jessica Kuitenbrouwer zich af.

‘Op Bare minimum Monday hoef ik van mezelf qua werk alleen het allernoodzakelijkste te doen. De rest van de dag is me-time’, legt tiktokker en start-upeigenaar ­Marisa Jo Mayes uit aan een interviewer van het Amerikaanse ABC News.

De ‘burn-outpreventiestrategie’ die Mayes vorig jaar voor zichzelf bedacht en waar ze sindsdien TikTok-content over maakt, heeft vleugels gekregen en wordt volgens ABC door een toenemend aantal jonge millennials en gen Z’ers ­toegepast. Tot grote verbazing van het panel bij de uitzending van World News Now.

Lees “Je bent jong en je werkt wat” verder

De agendahedonist kan alleen maar gepland spontaan doen

Dit artikel stond op 20 mei 2023 in NRC.

Tijdens een stadswandeling met haar vader krijgt Jessica Kuitenbrouwer de zenuwen: ze gaan hun dinerreservering niet meer halen. Maar wáárom vindt ze dat zo erg? Ze zocht het uit.

‘Kunnen we niet gewoon ergens binnenlopen”, vraagt mijn vader. Ik begin te lachen. „Het is vrijdagavond.” Hij kijkt me vragend aan. „Alles wat een beetje leuk is, zit helemaal volgeboekt.” Mijn vader maakt een verontschuldigend gebaar: ik volg jou.

We steken diagonaal het centrum van Amsterdam door van de Kadijken naar de Jordaan. Onderweg fantaseren we hele familiegeschiedenissen bij statige gevels of juist bescheiden woonkamers waarin achter de vitrage licht danst. Eerst doe ik vrolijk mee, maar wanneer mijn vader voor de zoveelste keer abrupt halt houdt en naar een raampartij op een derde verdieping wijst, begin ik ongeduldig met mijn ogen te rollen en op mijn horloge te tikken.

Lees “De agendahedonist kan alleen maar gepland spontaan doen” verder

Liefde in twee tijdzones

Dit artikel stond op 22 april 2023 in het FD Persoonlijk.

Een relatie op afstand vraagt veel van geliefden. ‘Hoe moeilijk het ook was, ik heb het nooit uit willen maken.’

‘Kort na onze bruiloft zei een vriendin van me: “Goh, wat leuk dat jullie zo’n echte ‘eerste dans’ hebben gedaan – hadden jullie dat ingestudeerd?” Daar moest ik hardop om lachen. “Nee, natuurlijk niet”, was mijn antwoord. “Jan Willem en ik zien elkaar bijna nooit.”’ Laura Tack (29, ecoloog) moet er weer om grinniken.

‘Laura heeft onze bruiloft vrijwel in haar eentje moeten organiseren’, geeft Jan Willem van Wijnbergen (30, arts) toe. ‘Vanuit Boston kon ik maar weinig betekenen.’ Tack: ‘Ik kreeg wel hulp van familieleden, maar toen heb ik dat tijdsverschil flink gemerkt. Het was op dat moment echt heel onhandig. Alle communicatie over de bruiloft moest via mij. We hadden maar kort de tijd om iets te plannen en soms wil je gewoon even snel iets overleggen en dat kan dan niet.’

Lees “Liefde in twee tijdzones” verder

Work hard, play hard, stay poor(-ish)

Dit essay stond op 11 maart 2023 in FD Persoonlijk en werd op 19 maart 2023 getipt in de Havermelkelite.

Hoe je als ‘streefklasser’ klem zit in de almaar duurder wordende stad. Journalist Jessica Kuitenbrouwer (29) wil niets liever dan een fatsoenlijk volwassen leven opbouwen in de grote stad, maar gaat dat eigenlijk wel met haar middeninkomen?

Zo, dus dit is wat wij met veel pijn en moeite waarschijnlijk nog steeds niet kunnen kopen, dacht ik terwijl ik het bruine tegelwerk van de badkamer op stapte. Het licht in de hal flikkerde. Vanuit het slaapkamerraam zag ik de volgende kandidaten al aankomen op hun VanMoofs. Ruim een kwartier te vroeg — strategie waarschijnlijk. Onnodig, want ik zag aan hun kleding dat hun bod in ieder geval hoger zou zijn dan het onze.

Beneden was de makelaar, ongeïnteresseerd tegen het aanrecht hangend, het internet aan het afscrollen. Ik veinsde een glimlach naar hem terwijl ik een brochure van de keukentafel nam en wenste het VanMoof-stel veel plezier. Buiten boog ik me zuchtend over mijn verroeste Personal Bike. Koude wind sloeg me om de oren.

Lees “Work hard, play hard, stay poor(-ish)” verder

Waarom Amsterdam vol staat met lange rijen

Dit artikel stond op 20 februari 2023 in Het Parool.

Crowdmanagers hebben het er druk mee: in het centrum staan buitenlandse toeristen en dagjesmensen in de rij voor die ene ‘speciale’ stroopwafel of sandwich. Waarom toch? ‘Het gedrag van anderen geeft jou informatie die jouw eigen gedrag weer beïnvloedt.’

Halverwege de Berenstraat staat een lange rij mensen die op het eerste gezicht nergens naartoe leidt. Het is een maf tafereel, vindt ook een jonge vrouw van begin twintig. “Waar is dit nou weer voor?” vraagt ze verbijsterd aan haar vriendin, die op haar beurt wijst naar de overkant van de straat waar de rij verder loopt Chun Café in. “Voor die broodjes,” zegt ze. “Voor een broodje?!” De jonge vrouw kijkt weer naar de rij, maakt een inschatting en zegt gedecideerd: “Dat gaan wij niet doen, hoor.”

Lees “Waarom Amsterdam vol staat met lange rijen” verder

‘De influencer’ – ik stink er altijd in

Dit artikel stond op 29 oktober 2022 in NRC.

Op het moment dat ik het spiegeltje in mijn hand gedrukt kreeg, wist ik het eigenlijk al: er was iets misgegaan. Nerveus bewoog ik het naar mijn gezicht. „Oh…. ja… mooi!”, kwam uit mijn keel terwijl ik dacht: „Nee! Nee! Nee! Nee! Nee!” „Misschien als ik opsta…?”, praatte ik mezelf nog moed in, maar ook in de grote wandspiegel in de salon zag ik het toch echt heel duidelijk: twee dikke donkere strepen dwars over mijn voorhoofd. Alsof iemand er met een smeltende reep chocola op getekend had.

Ik rekende 109 euro af (óók een vrijwel onzichtbare lash treatment) en op de fiets terug kon ik alleen maar denken aan de bespreking die ik de volgende ochtend zou hebben – en hoe de hoofdredacteur van de krant waarschijnlijk geen woord zou horen van wat ik zou zeggen, totaal afgeleid door mijn belachelijke wenkbrauwen en de rode, nog geïrriteerde huid daaromheen. „Stomkop!”, gromde ik tegen mezelf, „waarom leek je dit nou een goed idee?”

Lees “‘De influencer’ – ik stink er altijd in” verder

Welkom!

Ha, leuk dat je komt kijken. Op dit moment wordt jessicakuitenbrouwer.nl opnieuw vormgegeven. Wil je alvast wat van Jessica’s werk lezen? Klik dan bijvoorbeeld hier voor columns en hier voor interviews. Of klik hier voor haar bio, of hier voor contact.